Ja! Daar zit ik dan in de draaimolen. Mijn moeder en mijn tante staan aan de zijkant glimlachend te zwaaien.
We zijn op fietsvakantie en net aangekomen in in Oldenzaal. Mijn moeder en tante zijn bezig met de fietsen wegzetten terwijl ik ineens heel bekende muziek hoor.
Is dat….. ….. een draaimolen?
En ik was er vandoor, als 3 jarige vond ik dat het tijd was om op ontdekking te gaan! Ik was gek op draaimolens dus toen ik er één tegen kwam op mijn ontdekkingstocht ging ik gelijk in de motor zitten zonder te betalen. Niemand die wat tegen mij zei en ik genoot met volle teugen!
Mijn moeder en tante waren op de hoogte van mijn obsessie en wisten mij daarom ook al snel te vinden. Toen ik ze zag zwaaide ik met grote glimlach naar hun. Trots op de ontdekking die ik had gemaakt en wat ik had gevonden. (@Karlijn foto komt er nog aan)
De ontdekkingslust en er zelf op uit gaan dat was al een signaal van het talent zelfverzekerdheid (of in het Engels: Self Assurance). Mensen met dit talent nemen vaak de rol op zich als “pionier”, zijn nieuwsgierig en nemen risico’s om iets nieuws te proberen, onontgonnen gebied te verkennen. Dit talent heeft de behoefte om eigen initiatieven te nemen en kansen te benutten die risico’s kunnen bevatten. Met dit talent ben je bewust van die risico’s maar neem je het risico met vol zelfvertrouwen. Je krijgt er energie van om risicovolle dingen te doen. En je bent dan vaak ook gefrustreerd als iemand je tegenhoudt.
Fast forward naar mijn werkende leven. Hier begon het te wringen, ik merkte een bepaalde frustratie in mijn werk. Ik had behoefte aan vrijheid om nieuwe dingen te proberen, te ontdekken en risico’s te nemen.
Ik had een vaag gevoel dat er iets niet klopte en een gevoel van ontevredenheid.
Dat gevoel ontstond omdat ik mij moest houden aan procedures en bewegen binnen de kaders van het bedrijf. Ik kon niet zelf bepalen om in mijn eentje iets nieuws te proberen, hier moest ik altijd toestemming voor vragen aan mensen met risk aversie die de kans niet zagen zoals ik het zag. Tijdens mijn ontdekkingsreis over talent kwam ik erachter dat mijn omgeving niet aansloot op waar mijn ´dominante´ talenten behoefte aan hebben. Ik miste op dat moment nog ´talententaal´ om dit onder woorden te brengen zodat ik een situatie kon creëren waar ik dit talent wel kon inzetten.
Mijn grootste frustratie kwam eigenlijk voort uit een talent dat in een sluimerstand stond. Daardoor kreeg dit talent niet voldoende ruimte. Door bewust te worden van je frustraties kan je een talent herkennen, het geeft je een signaal.
Talent geeft woorden aan dat “is dit het nou” gevoel, dat gevoel dat je ontevreden bent maar niet precies weet welke richting je dan op moet. Want vaak weet je niet precies waar dat ontevreden gevoel vandaan komt, waarom je het voelt. Je denk wellicht, ik verdien toch goed? Ik heb toch een goede baan? Maar diep vanbinnen voel je een een spanning dat het toch niet helemaal klopt.
Zodra je je talenten kent kan je dit communiceren en een baan vinden/creëren die bij je past.
Niet op basis van trial and error maar op basis van jouw eigen doelen en visie.
Dit keer toch maar een kaartje gekocht 😅
Wat voor grappig verhaal heb jij van toen je kind was?
Laat het mij weten in de comments of stuur mij een DM. Dan kijk wat voor talent daarachter zit.
Vind je deze blog leuk en wil je geen blogs missen?
Meld je dan aan:
Reactie plaatsen
Reacties